Onverwachte vriendschappen met ouderen
Wat ik zo leuk vind aan intensief samenwerken met ouderen is dat je er een verrassend leuke vriendschap aan over kan houden. Zoals jullie hebben kunnen lezen in eerdere blogposts hebben wij met de klas in het vorige jaar een Symposium georganiseerd en hebben wij daarbij zelf gastsprekers en een dagvoorzitter uitgenodigd.
Zo zat ik in het groepje die verantwoordelijk was voor de dagvoorzitter, en was het onze taak te gaan nadenken over een inspirerend en gezellig persoon waarvan wij dachten dat het leuk zou zijn als diegene de dag aan elkaar zou kletsen.
Begin van het jaar waren wij als klas al in contact gebracht met Gerard Nordkamp, en ik moest op dat moment terug denken aan de inspirerende lessen die hij gaf, zijn interessante verhalen en de diepe gesprekken die wij met hem hebben kunnen voeren, en ineens ging er een lichtje branden; waarom vragen wij Gerard niet?
Ik stuurde hem een mailtje en vrij snel was de eerste afspraak ingepland. Samen met een teamlid hebben wij meerdere momenten met Gerard afgesproken en heb ik vrij intensief mailcontact met hem gehad, eerst over de vorderingen van het Symposium, maar verder in de tijd werden die mails steeds persoonlijker, over de voortgang van het eerste jaar, toetsen die wel of niet behaald zijn, maar ook over de weekenden en de vakanties; dat was erg leuk!
Tijdens het Symposium heb ik niet veel met Gerard kunnen spreken omdat het erg druk was die dag, maar kort daarna kreeg ik een mailtje van hem met het voorstel om eens met de klas wat te gaan drinken. Dat hebben we in de zomervakantie gedaan en dat was erg gezellig! Bijgekletst over het schooljaar en het symposium, maar al vrij snel ging het over heel andere dingen, veel gezelligere dingen. Ook hebben we discussies gevoerd over zaken die recentelijk in het nieuws kwamen, en zijn we gaan nadenken over de verschillende standpunten die we hadden, maar eigenlijk bleken die er helemaal niet veel te zijn, aangezien Gerard vrij jong van geest is.
Ik ben er van overtuigd dat dit niet de laatste keer was dat ik Gerard heb gesproken en dat wij wellicht nog vaker zullen afspreken en zeker heen en weer blijven mailen; misschien is zijn jonge geest wel de reden dat het zo goed klikt!
